🔸اغلب، تصور افراد از مشاوره در مدرسه، وجود یک اتاق مشاوره، و یک مشاور در آن است.
🔸به گونه ای که این مشاور مثلا هفته ای دو ساعت بیاید و منتظر ارجاع شاگرد مشکل دار از سمت معلم باشد.
🔸و معلّم بچّه ای را به عنوان اینکه مشکلی دارد، مثلا دقّت ندارد، تمرکز ندارد، و یا بازیگوش است، به او برچسب بزند و نزد مشاور بفرستد، تا مشکل این بچه به قول آنها مشکل دار، توسط مشاور حل شود.
🔸خود همین برچسب زدن ها، مهمترین آسیب برای بچه است!
🔸 تازه مشاور هم شاید بجز نصیحت کردن کار دیگری برای او نداشته باشد!
◾️ مگر مشکل بچّهها با نصیحت کردن به آنها و یا خانواده و امثال آن درست میشود؟
◾️این روال مشاوره و کار تربیتی، درست و منطقی نیست.
#رویکرد_مدرسه_ای_حکمت، #مشاوره_فعال، #مربی_تربیتی
⚫️ یادداشتها و گزیده هائی از نوشته های اردوان مجیدی
