بخشی از متن یادداشت:
مسئله مهم اين است كه چه چيزهایی بايد به صورت فرمان و امر صادر شود. در بسياری از كارها اصولا نيازی به امر نيست. كودك نبايد خود را در يك پادگان و به عنوان ماشينی بی اختيار تلقی كند. طيف وسيعی از كارها نيازی به اطاعت محض كودك ندارند و او بايد در انجام يا عدم انجام آنها مختار باشد. اختيار و قدرت تصميم گيری، يك بعد مهم از ابعاد رشد و يادگيری كودك است، و نبايد آن را از او دريغ كرد. در واقع درصد اندكی از مسائل هستند كه لازم است توسط اولياء و مربيان به كودك امر شود. و امر و نهی والدين و مربيان بايد به اين درصد اندك، محدود شده، و از امر و نهی زائد و غير ضروری به شدت اجتناب شود. …
