نخست اینکه فناوري اطلاعات و ارتباطات به عنوان يك توانمند كننده موثر، در مدرسه حكمت بكار گرفته مي‌شود. هم مربيان، هم شاگردان و هم كادر اجرایي مدرسه، از اين فناوري بهره مي‌گيرند. كلاسها به تجهيزات رايانه‌اي مجهز است و مربي در برنامه‌ريزي و ارائه دروس، از آن استفاده مي‌كند.
هر يك از شاگردان نيز به تجهيزات رايانه‌اي مجهزند و از آن در فرايند يادگيري استفاده مي‌كنند. در محيط رايانه، هم مربي و هم شاگرد به بانك غني از منابع آموزشي، شامل چند هزار ساعت فيلم آموزشي، سايتها، نرم افزارها و ساير اشكال محتواي الكترونيكي، دستيابي دارند و اين دستيابي در قالب يك سازماندهي منسجم معنا دار و طبقه بندي شده، فراهم مي‌شود.
همچنين شاگردان در محيط رايانه خود، به سادگي مي‌توانند با اينترنت ارتباط برقرار نمايند. با توجه به نا‌امني و نامطلوب بودن بسياري از نقاط در اينترنت، دستيابي شاگردان فقط به سايتهایي انجام مي‌شود كه توسط مربيان مدرسه مشاهده شده و براي شاگردان قابل استفاده و مناسب تشخيص داده شود. آدرس اين سايتها كه تعداد آنها نيز كم نيست و به چند هزار سايت علمي – آموزشي بالغ مي‌شود، بصورت موضوع‌بندي شده در اختيار شاگردان قرار مي‌گيرد. همچنين در موارد ضروري، جستجو در ساير نقاط اينترنت نيز با ياري مستقيم مربي امكان‌پذير است.
دوم اینکه یک محیط غنی از ابزارها و فعّالیّت‌ها را برای آنها فراهم کرده‌ایم. به عنوان مثال آزمایشگاه چیزی است که در همه‌ی مدارس وجود دارد، منتها همیشه در آن بسته است، ساعت‌های خاصّی بچّه‌ها را به آزمایشگاه می‌برند، مربی آزمایشگاه چیزهایی را با هم ترکیب می‌کند، کاری انجام می‌دهد، می‌گوید بچّه‌ها بیایید نگاه کنید، دیدید؟ می‌گویند دیدیم. بعد می‌گوید بروید. در آزمایشگاه مدرسه‌ی ما همیشه برای بچّه‌ها باز است و هر لحظه بچّه‌های ما بخواهند به آزمایشگاه بروند می‌توانند بروند. فقط یک بزرگ‌تر، خانواده یا مربی باید همراه آنها در آزمایشگاه یا کارگاه باشد. ولی هیچ محدودیّتی از لحاظ استفاده از وسایل یا کارهایی که آنجا می‌توانند انجام دهند ندارند.
مورد دیگر اینکه فضاي محيطي مدرسه مملو از پوسترها و تابلوهاي آيات قرآن و اسماء كريمه الهي است؛ كه آموزندگي فراواني را، به صورت مشاهده و ارتباط غير مستقيم در بر دارد. هر يك از تابلوها و پوسترها به صورت دانسته، هدفمند و برنامه ريزي شده در جاي مناسب خود قرار مي‌گيرد. هر يك از اين پوسترها و تابلوها با هدف گيري يكي از ابعاد شخصيتي و خصوصيات كمال انساني و الهي، زمينه غير مستقيم توجه شاگرد به موضوع مربوطه و تحقق آن هدف را فراهم مي‌كند.
همچنين فضاي عمومي مدرسه، محيطي سرشار از درگيري در مسائل مختلف علمي، عملي و مذهبي را در بر دارد. كلاسها و كارگروههاي شاگردي متعدد (نظير روزنامه نگاري و نجوم)، واگذاري كارهاي مدرسه به شاگردان (در مواردي نظير باغباني، چايخانه، فروشگاه، كتابخانه)، تعريف پروژه‌هاي شاگردان و ارائه نتايج آن براي ساير شاگردان توسط خود شاگردان، تعامل با فضاهاي مفيد و فعال بيروني نظير موزه‌هاي علمي، مسابقات علمي، جشنواره‌ها و كنفرانسهاي علمي شاگردي و نظاير آن، بر غناي اين محيط مي‌افزايد.