🔹مسئله این نیست که شخص به اندازه ظرفی که داشته یاد بگیرد، بلکه مسئله آن است که ظرفیتش ارتقاء پیدا کرده و ظرفش بزرگ شود.
🔹به همین خاطر، باید همیشه یک درجه بیشتر از توان شاگرد از او انتظار داشت.
🔹مثلا اگر شاگردی سطح توانش 10 است، معلم باید به اندازه 11 واحد از او کار بخواهد، و اگر شاگردی دیگری ظرفیتش 4 است، به اندازه 5 واحد از او کار بخواهد.
🔹و وقتی یک شاگرد به سطح بالاتری از قبل برسد قابل تحسین است، ولی اگر تکان نخورد، و یا عقب‌تر برود، تشویق نمی‌شود.
🔹با این رویکرد، تشویق یک شاگرد براساس حرکت روبه بالای وی از جایگاهی که قبلاً بوده است صورت می‌گیرد.
#اصل_ده_بعلاوه_یک، #ارتقاء_ظرفیت_شاگرد
⚫️ یادداشتها و گزیده هائی از نوشته های اردوان مجیدی
