🔸ارزیابی ماشینی، فقط بر اساس یک سنجش نظری و یک بعدی انجام می شود.
🔸در میدان ارزیابی ماشینی، کودکانی که توانمندیهائی بهتری در ابعاد قابل سنجش نظری مذکور دارند، با هوش، با استعداد و زرنگ،
🔸و کودکانی که توانمندیهائی در ابعاد دیگری دارند که در این نظام ارزیابی ماشینی نمی توانند خودشان را به خوبی نشان دهند، برچسب کم هوش، کودن، کم استعداد، ضعیف و تنبل را بر پیشانی خود تحمل می کنند.
🔸فاجعه آنجا مضاعف می شود که این بچه ها را در یک رتبه بندی یک بعدی، بر حسب ارزیابی ماشینی مذکور ردیف می کنند،
🔸و رتبه های برتر را به عنوان نورچشمی، و سوگلی در همه جا بر صدر می نشانند، و الباقی را به عنوان “الباقی” کنار می زنند.
🔸در نظام شاگرد اولی، یک نفر به عنوان شاگرد اول تحسین شده، و الباقی به صورت غیر مستقیم تحقیر می شوند.
🔸اینکه آن “الباقی” هم چقدر در ابعاد دیگر هنری، فنی، کسب و کار، ایفای نقشهای اجتماعی، اخلاقی، ادبی، مهارتی و …. توانمندند، برای این نظام ارزشیابی و رتبه بندی اهمیت ندارد.
#نظام_شاگرد_اولی #ارزیابی_ماشینی
⚫️ یادداشتها و گزیده هائی از نوشته های اردوان مجیدی
